Ik ben Sofie, 41 jaar en werk als psychologe bij de Vlaamse overheid. Samen met mijn man en ondertussen 4 kinderen woon ik sinds 2009 in de Smidstraat in Vertrijk. De voorbije twaalf jaar heb ik me met wisselende intensiteit ingezet voor Groen Boutersem. Door het drukke gezinsleven was het niet altijd mogelijk dit ten volle op te nemen. Toch trachtte ik bij te dragen aan diverse thema's. Zo vind ik het belangrijk dat bij de herinrichting van straten en kruispunten er steeds vertrokken wordt vanuit de positie van het kind. Als een kind zich niet veilig naar school kan begeven, is een straat simpelweg niet goed aangelegd. Het gebrek aan veilige voetpaden en fietspaden is dan ook een aandachtspunt in Boutersem. µ

Ik trachtte bij de plannen voor de herinrichting van de Smidstraat zoveel mogelijk input te leveren aan de bevoegde schepen, via constructief overleg. Zo werd het voetpad op bepaalde plaatsen verbreed en kwam er een zebrapad ter hoogte van de aansluiting met de trage weg. Samen met een groep bezorgde buurtbewonners verzetten we ons helaas tevergeefs tegen de aanleg van de aansluiting met de Stationsstraat in de huidige vorm, waarbij voor kinderen te voet simpelweg geen enkele plaats is bedacht. 

In een gemeente vind ik het belangrijk dat er echt geluisterd wordt naar mensen die op een constructieve wijze willen bijdragen aan het beleid. Ik zetelde voor Groen in de Gemeentelijke Adviesraad Kinderopvang (later in het lokaal overleg kinderopvang), maar merkte dat hier niet echt een werkelijke inspraak mogelijk was.

Ik ijver ervoor dat adviesraden niet louter als een administratieve formaliteit beschouwd worden, maar echt een plaats worden voor werkelijke burgerparticipatie.

Bij belangrijke projecten zouden burgers niet moeten ingelicht worden wanneer alle plannen al rond zijn, maar ook gaandeweg betrokken moeten worden. Zo kunnen goede ideeën uitgroeien tot schitterende projecten.